جغرافیای طبیعی نشل

روستای نشل، در بین بخش امام­زاده عبدالله و لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران واقع و این محدوده در جنوب روستای خرم، جنوب شرقی روستای گریوده و شمال شرقی روستای اندوار و در موقعیت ’31 ˚52  تا ’30   ˚52  طول شرقی و ’01  ˚36 تا ’59 ˚35  عرض شمالی قرار دارد. محدوده مطالعاتی روستا بوسیله جاده خاکی به شهرستان­های آمل و بابل متصل و علاوه بر آن جاده­های شوسه در بین روستاها وجود دارد.

آب و هوا 

میانگین حداکثر درجه حرارت در محدوده مورد مطالعه 7/27 درجه سلیسیوس و مربوط به ماه تیر و کمترین معدل حداقل در این محدوده 9/11- درجه و مربوط به ماه بهمن می­باشد. معدل درجه حرارت سالیانه 32/9 درجه است که نشان دهنده زمستان­های سرد و طولانی و تابستان­های کوتاه است. میزان بارندگی سالیانه 2/312 میلی­متر است که بیشترین بارندگی مربوط به ماه­های بهمن تا اردیبهشت و در زمستان غالبا به صورت برف می­باشد. میزان میانگین رطوبت نسبی در منطقه، 65 درصد است. همچنین تعداد روزهای یخبندان حدود 105 روز در سال گزارش شده که نشان دهنده سرمای زیاد و طولانی منطقه است. 

زمین ­شناسی 

محدوده نشل در زون زمین شناسی استان مازندران واقع گردیده است که از گسله هراز بوجود آمده است. این گسله از جنوب شیخ موسی در خاور تا جنوب خاور چاک بزه (باختر دره چالوس) در حدود 135 کیلومتر درازا دارد. گسله هراز سبب راندگی سنگ­های سازند کهر و سنگ­های پالئوزوییک و مزوزوئیک بر روی سنگ­های پالئوزوئیک و مزوزوییک شده است. این گسل باعث بزرگترین زمین لرزه منطقه در سال 1336 شده است. با توجه به به فسیل­های موجود در منطقه که از نوع نومولیت­ها (سنگواره­های حلزونی شکل کوچک) می­باشند، مربوط به دوره سوم زمین­شناسی است که دوره نومولوتیک معروف است و همچنین بقایای فسیل سرخس در منطقه نشان می­دهد که به ابتدای دوره دوونین (Devonian) زمین شناسی بر می­گردد. آنچه از نقشه زمین شناسی ایران بر می­آید، عمده­ترین ساختارهای زمین شناسی منطقه شامل سنگ­های، ماسه­سنگ آهکی، مارل ماسه­ای، شیل و کنگلومرا است که مربوط به دوران ژوراسیک تا میوسن می­باشد.

گیاهان بومی و نباتات زراعی

به دلیل کوهستانی بودن روستای نشل قسمت اعظم منطقه را مراتع و بخش کمی از آن را دشت و باغ تشکیل می­دهد. مراتع هم به دو بخش تقسیم می­شوند که شامل مراتع گرمسیر (پیش کوه) و سرد­سیر (په کوه) می­باشند و به طبع پوشش گیاهی در هرمنطقه دارای تفاوت­هایی می­باشند. در قسمت مراتع، پوشش گیاهی شامل گیاهان علفی و بوته­ای بوده و مقدار بسیار نادر و اندکی شامل گیاهان درختچه­ای و درختی می­باشند. گیاهان علفی شامل کاله، زهر کاله، ساج کاله، سنج، کراش، بینجک، گندمک، توت وحشی ، واحه (رازیانه)

گیاهان دارویی شامل: آیشمک (آویشن)، بینجک( نعناع کوهستان )، سیرک( سیر کوهی)، پیازک (پیاز کوهی)، شوال، گاو­زبان، شاه­پسند، اسفند، گل لاله، باریجه، کتیرا ، چای کوهی، خروشک(گل ماهور)و....

گیاهان بوته ای شامل دازه ( گون)، کندال می­باشد ،

گیاهان درختچه ای شامل تانک (آلبالو وحشی)، تل سه ( سیب تلخ)، زرشک، شلفاک، آلوچه وحشی، ولیک (هیپ نسترن وحشی)

درختان شامل سرو کوهی، با توجه به تحقیقات و همچنین سنگواره­هایی که از این سرو در محل وجود دارد نشان می­دهد زمانی کل منطقه را این درخت فرا گرفته بود و در اثر گرم شدن هوا و قطع درختان توسط افراد بومی و روستاهای منطقه از بین رفته و تنها تعداد اندکی از این درختان باقی مانده که بیشتر در مناطق غیر قابل دسترس می­باشند

در قسمت زمین­های کشاورزی گیاهان متنوعی وجود دارند که شامل موارد زیر می­باشد:

گیاهان علوفه­ای شامل شبدر، یونجه، مرغک، انجیرک، کولک( گلپر)، مسک ( بابا آدم یا فیل گوش)، لاستیمک (بومادران)، علف هفت بند، قاصدک، شروت(کوشاد)، دم اسبی، قوره(اروانه)، خارمریم، کنگر فرنگی( ارده شاهی) ، مریم گلی، سلف، بارهنگ، آفتابگردان، پتینک (نعنای وحشی)، کنگر، گزنه، گندمک، کریه، گل ختمی، بابونه، خاکشیر، سیر  و ....

گیاهان زراعی محل شامل سیب­زمینی، گندم، جو، باقلا ، عدس، یونجه و .....

درختان محل شامل تبریزی، صنوبر، بید و ...

درختان باغی شامل سیب، گلابی ، گیلاس، زرد آلو، آلوچه، گلابی و ..

به طور کلی اراضی منطقه که بطور برآوردی اکثر مساحت محدوده مطالعاتی را شامل می­شود بصورت زراعت آبی بوده که در دامنه کوه و حاشیه رودخانه قرار دارند. 

منبع:  حسین پور نشلی، عارف. شناسایی تفصیلی و ارزیابی کمی تناسب اراضی روستای نشل شهرستان آمل در استان مازندران. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شاهد. اردیبهشت 1396