هم زمان با انقلاب اسلامی ایران دامدارن نشل نیز مراتع اجدادی خود را به کمک جوانان ، پیران و همه و همه پس گرفتند . افرادی که جوانی و زندگی خود را وقف مردم نمودند هرچند مورد بی مهری زمانه قرار گرفتند. حال پرسش اساسی این است که امروز بعد از 36 سال از بازپس گیری مراتع آیا به خوبی آنرا حفظ نمودیم؟ ایا برای ادامه حیات دام و دامداری برنامه ریزی کرده ایم؟ آیا به آینده تاریک پیش روی دامپروری نشل اندیشه کرده ایم ؟ و هزاران سوال بی جواب که آینده این مراتع را در حاله ای از ابهام قرار می دهد.... براستی چه باید کرد؟ راه کدام است؟
~1.JPG)
~1.JPG)
~1.JPG)
~1.JPG)
~1.JPG)
~1.JPG)
~1.JPG) ~1.JPG)
|